siekacz

siekacz: siekacz {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż III, D. -a; lm D. -y {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rodzaj noża osadzonego na długim trzonku, służący do siekania czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Siekacz do siekania mięsa, paszy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}zwykle w lm {{/stl_8}}{{stl_7}}'u ssaków: jeden z zębów przednich górnych lub dolnych, znajdujących się między kłami' {{/stl_7}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

siekacz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «narzędzie do siekania, rodzaj noża przeznaczonego do siekania czegoś (np. tasak do siekania mięsa lub ostrze w kształcie litery S, osadzone na długim trzonku do siekania paszy)» 2. anat. «u ssaków: jeden z zębów… … Słownik języka polskiego
sieczny — «ostry, siekący, służący do cięcia, sieczenia, do walki wręcz» Broń sieczna. ∆ anat. Ząb sieczny → siekacz w zn. 2 sieczna w użyciu rzecz., mat. «linia prosta przecinająca krzywą, jakąś figurę geometryczną lub powierzchnię w dwu lub więcej… … Słownik języka polskiego
sekočius — ×sekõčius (l. siekacz, brus. cякaч) sm. (2) 1. Kč, Stk, Sem, JnšM įrankis su kotu daržovėms ar mėsai kapoti, kaponė: Bulbas kapoju sekočiù Lz. Aš su sekõčium mėsą kapoju Švn. 2. Ant, Kur, Rk, Pnm prietaisas dalgiui plakti, pentelė: Atnešk ir… … Dictionary of the Lithuanian Language

Academic Dictionaries and Encyclopedias